Nowe zwolnienie z opodatkowania przychodów ze stosunku pracy i umów zlecenia dla osób młodych w wieku do 26 roku życia (tzw. „zerowy PIT”) z pozoru wydaje się być niezbyt skomplikowaną „konstrukcją”. Niestety jak to często bywa z przepisami wprowadzanymi w szybkim tempie, okazuje się, że stosowanie wspomnianej preferencji podatkowej w praktyce nie jest wcale takie łatwe. Z tego powodu Krajowa Informacja Skarbowa przygotowała odpowiedzi na najczęściej pojawiające się pytania dotyczące nowej ulgi PIT.
Czy zwolnieniem, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy o PIT objęte są przychody otrzymane przez podatnika do ukończenia 26 roku życia czy należne za okres do ukończenia 26 roku życia?
Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy o PIT wolne od podatku są przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, spółdzielczego stosunku pracy oraz umów zlecenia, o których mowa w art. 13 pkt 8 ustawy PIT, otrzymane przez podatnika do ukończenia 26 roku życia. W przypadku należności ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, spółdzielczego stosunku pracy oraz z umów zlecenia, o których mowa w art. 13 pkt 8 ustawy o PIT, przychód powstaje w momencie jego otrzymania lub postawienia do dyspozycji (obciążenia rachunku pracodawcy).
Zatem zwolnieniem objęte będą przychody, które podatnik otrzyma do dnia 26 urodzin (włącznie), niezależnie od tego za jaki okres podatnik otrzymał należność.
Czy zwolnieniu, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy o PIT, podlegają również wypłacane przez pracodawcę zasiłki chorobowe, zasiłki macierzyńskie, zasiłki rehabilitacyjne i zasiłki wypadkowe?
Zwolnienie od podatku dochodowego obejmuje przychody uzyskane ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, spółdzielczego stosunku pracy oraz umów zlecenia (o których mowa w art. 13 pkt 8 ustawy o PIT) otrzymane przez podatnika do ukończenia 26 roku życia.
Za przychody ze stosunku pracy, uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, na gruncie ustawy o PIT, stanowią przychód z innych źródeł, o których mowa w art. 20 ust. 1 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o PIT. Świadczenia te nie korzystają zatem ze zwolnienia od podatku.
O ww. kwestiach pisaliśmy także w artykule: Zerowy PIT – pytania i odpowiedzi.
Czy zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy o PIT dotyczy również nierezydentów zatrudnionych w Polsce na podstawie umowy o pracę?
Zwolnienie od podatku dochodowego tzw. „PIT zero dla młodych” obejmuje również przychody uzyskane na podstawie umowy o pracę przez osoby, które nie mają w Polsce miejsca zamieszkania (nierezydentów).
Czy zwolnieniem, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy o PIT objęte są również świadczenia z tytułu praktyk absolwenckich?
Zwolnienie od podatku dochodowego obejmuje przychody uzyskane ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, spółdzielczego stosunku pracy oraz umów zlecenia (o których mowa w art. 13 pkt 8 ustawy o PIT) otrzymane przez podatnika do ukończenia 26. roku życia.
Umowa o praktyki absolwenckie nie mieści się w zakresie ww. zwolnienia.
Czy podatnik, który nie ukończył 26 lat i otrzymuje przychody ze stosunku pracy może w 2019 r. korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy o PIT? Czy podatnik musi składać swojemu pracodawcy oświadczenie?
Zasadą jest, że przy obliczaniu zaliczek na podatek od dochodów uzyskanych w 2019 r. nie stosuje się zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy o PIT, chyba że podatnik złoży płatnikowi pisemne oświadczenie, że uzyskane w okresie od dnia 1 sierpnia 2019 r. do dnia 31 grudnia 2019 r. przychody będą w całości zwolnione od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy o PIT.
A zatem, złożenie przez pracownika oświadczenia jest warunkiem koniecznym dla zastosowania przez pracodawcę zwolnienia od podatku już na etapie pobierania zaliczek w trakcie 2019 r.
Podatnik, który ww. oświadczenia nie złoży – w związku z czym płatnik wypłacając wynagrodzenie w 2019 r. będzie pobierał zaliczki na podatek dochodowy – będzie mógł skorzystać ze zwolnienia od podatku w zeznaniu rocznym.
Czy od roku 2020 zasadą jest stosowanie przez płatnika zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy o PIT?
Od roku 2020 jest zasadą, że płatnicy stosują zwolnienie w trakcie roku przy poborze zaliczek na podatek. Podatnik może jednak złożyć swojemu płatnikowi wniosek o niestosowanie zwolnienia przy poborze zaliczek na podatek. Wniosek ten składa się odrębnie dla każdego roku podatkowego.
Źródło: Krajowa Informacja Skarbowa
